Ένα πανέμορφο διάλειμμα!

Προφανώς πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα. Κι αυτό γιατί την εποχή που όλοι επιστρέφουν σπίτια τους και προετοιμάζονται ψυχολογικά (κυρίως) για το φθινόπωρο εγώ -τολμώ να πω πως- έκανα διακοπές!


Θα νιώσετε ακόμα πιο άσχημα αν σας πω ότι ήταν ΤΕΛΕΙΑ! Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ!

Παρόλ' αυτά το Μπαούλο ήταν πάντα μαζί μου, πρόθυμο να γεμίσει με εμπειρίες και αναμνήσεις, όλες πολύτιμες, μία προς μία. Και τώρα ξεσκονίζεται μπροστά σας.

Νιώθω τόσο τυχερή γι' αυτό το ταξίδι. Κι όποιος κι αν είπε πως σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι το ίδιο, είχε δίκιο. Όποιος κι αν είπε πως σημασία δεν έχει το μέρος αλλά η παρέα, είχε κι αυτός δίκιο.

Όλα ήταν τόσο ξαφνικά. Τα ξαφνικά είναι τα πιο ωραία. Γιατί το μυαλό σου δεν έχει προλάβει να χορτάσει στην ιδέα και ζει τη στιγμή στο φουλ. Όταν το έχεις ήδη φανταστεί και ξαναφανταστεί στο μυαλό σου, η πραγματικότητα μπορεί λίγο πολύ να μοιάζει αναμενόμενη.

Έξι μέρες λοιπόν, τόσο γεμάτες από τα πάντα. Από ανθρώπους, από γέλια, από ευτράπελα, από γκρίνιες (πάντα υπάρχουν οι γκρίνιες!), από πλάκες, από αναποδιές! Δεν θα ξεχάσω τίποτα.

Δε θα ξεχάσω τη φύση.

Το γαλάζιο της θάλασσας.

Τον ήχο του γέλιου μας.

Το κρύωμά μου (που ακόμα εξακολουθώ να έχω).

Δε θα ξεχάσω το πόσο έντονα έλαμπαν τα αστέρια στον καθαρό ουρανό. Δε θα ξεχάσω το ότι μπορούσα να γυρίζω σπίτι με τα πόδια στις 3 το πρωί και να μη φοβάμαι τίποτα. Δε θα ξεχάσω την ησυχία. Δε θα ξεχάσω την αγάπη που βρήκα (και που ξαναβρήκα) εκεί. Δε θα ξεχάσω τα όνειρα που γεννήθηκαν εκεί. Δε θα ξεχάσω την χαρά (και την Χαρά).

(Το πλαστικό μπουκάλι με χαλάει και μένα. Γιατί δεν γινόμαστε πιο προσεκτικοί;)

Δεν ξέρω αν σας φαίνονται υπερβολικά αυτά που λέω. Αν ναι, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο απαραίτητο ήταν αυτό το ταξίδι. Για να ξεδιαλύνω πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Για να δω τι πραγματικά θέλω. Για να γνωρίσω ανθρώπους που δεν πίστευα ότι θα γνώριζα αλλιώς. Για να ξεκαθαρίσω ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή.

Έχω κάνει αρκετά ταξίδια, καθένα από αυτά μου άφησε μια γλυκιά γεύση στην καρδιά μου, καθένα από αυτά μου έμαθε κάτι. Μα πρώτη φορά -σας το λέω- ένιωσα τόσο ελεύθερη.

Αυτό που θα σας πω είναι να αγαπάτε. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια ομάδα ανθρώπων που αγαπιούνται. Τίποτα.

Να είστε θετικοί στο να γνωρίζετε κόσμο. Όλοι έχουν κάτι να σας διδάξουν. Αφήστε τους.

Φυσικά, μην κρίνετε πριν γνωρίσετε κάτι. Σας λέω πως μπορεί να σας προκαλέσει κακό χωρίς λόγο. Οι άνθρωποι δεν είναι τέρατα. Το μυαλό μας τους κάνει. Κι αν το να τους συμπαθείτε όλους από την αρχή σας φαίνεται αφελές, ε τότε είμαι μια ευτυχισμένη αφελής! Πραγματικά όμως το να τους συμπαθώ όλους νιώθω ότι με γλιτώνει από μεγάλους κόπους.

Από δω και πέρα εύχομαι σε όλους σας καλό φθινόπωρο. Ελπίζω να φόρτισαν οι μπαταρίες και να ξεκινάτε όλοι δυναμικά για τη νέα σεζόν!

 Βουτήξτε το σωσίβιό σας και μη φοβάστε να κολυμπήσετε στα βαθιά!

Καλή μας αρχή! 

ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στα Μέθανα!!! :)