Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα -μόνο- περιστατικό ρατσισμού.

Αυτό το post μου δημιουργεί λύπηση. Είπα την εξής φράση πρώτη φορά για πλάκα μα μου φαίνεται πιο ταιριαστή από ποτέ: θρηνώ για την ανθρωπότητα.

source

Δεν ξέρω τι νιώθω. Απελπισία; Λύπη; Αηδία; Θυμό; Όλα μαζί.

Η ιστορία έχει ως εξής. Βρίσκομαι στο λεωφορείο με μια φίλη μου (έχω και μάρτυρα λοιπόν). Ένας αλλοδαπός κατεβαίνει (κουτσαίνοντας) σε μια στάση. Δύο αγόρια (δε θα είμαι αυτή που θα τα κρίνει) κάθονται στις πίσω θέσεις.  Κοροϊδεύουν τον αλλοδαπό και ανοίγουν το παράθυρο. Φτύνουν πάνω στο πρόσωπό του την τσίχλα που μασούσαν. Γελούν. End of story.

Λοιπόν, πείτε μου εσείς πώς πρέπει να νιώσω, τι πρέπει να σκεφτώ. Σας ρωτάω γιατί είμαι σίγουρη πως ένα τέτοιο άρθρο θα δημιουργήσει αντικρουόμενες απόψεις. Είμαι σίγουρη πως υπάρχετε πολλοί, πολλοί ακόμα εκεί έξω που θα θέλατε να κάνετε κάτι αντίστοιχο σε κάποιον "ξένο".

Δεν έρχομαι να σας κάνω κήρυγμα, δεν θα μπω στον κόπο να τονίσω ότι αυτό είναι λάθος και ότι δεν πρέπει να κάνετε τέτοια πράγματα και ότι δεν θα σας άρεσε να ήσασταν στη θέση του αλλοδαπού καιμπλα μπλα μπλα, άσκοπα λόγια που έχω πει και έχω ξαναπεί σε διάφορες αντιπαραθέσεις -σοβαρές και μη- που είχα.

Μεγάλωσα και θέλω να πιστεύω πως ο καθένας μπορεί να κρίνει μεγαλώνοντας τι σημαίνει σεβασμός, τι σημαίνει να μπορείς να κυκλοφορείς άφοβα στο δρόμο χωρίς να φοβάσαι ότι κάποιος ανίδεος θα σε εξευτελίσει, θα σε φτύσει, θα σε βρίσει. Είναι τόσο άσκοπο να μιλήσω για σεβασμό και ανθρώπινα δικαιώματα.

Απ' ό,τι φαίνεται οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να δεχτούν τις πολιτισμένες συμπεριφορές. Πώς να μιλήσεις για σεβασμό σε έναν άνθρωπο που το μυαλό του είναι ακόμα πολτός; Δεν πιστεύω πως στον 21ο αιώνα οι άνθρωποι ακόμα φτύνουν τσίχλες σε συνανθρώπους τους. Πραγματικά απογοητεύομαι.

Μετά αναζητούμε την πρόοδο. Αναζητούμε την ανάπτυξη. Κύριέ μου, κοίτα να εξυψώσεις τη ζωή σου πρώτα. Ανάπτυξε τον εαυτό σου πρώτα, ο οποίος είναι ακόμα σε πρωτόγονα σκαριά.

Για να μην παρεξηγηθώ, γράφω σαν απλός άνθρωπος. Δεν γραφώ με καμία κομματική ή κάποια άλλη ιδεολογική πένα και δεν προσηλυτίζω. Έκτος αν θεωρείται προσηλυτισμός η επιθυμία μου να κάνω τους ανθρώπους να νιώσουν.

Όλο αυτό με κάνει να σκέφτομαι ποιος ευθύνεται για το περιστατικό αυτό και άλλα παρόμοια. Κάποιος ευθύνεται που αυτά τα -ανήλικα και ακατέργαστα- παιδιά σκέφτονται και δρουν με αυτόν τον τρόπο. Σαν εκπαιδευόμενη δασκάλα, ρίχνω το βάρος σε μένα. Σίγουρα δε φταίω εγώ για εκείνα τα αγόρια στο λεωφορείο, μα σίγουρα θα φταίω για εκείνα που θα κάνουν το ίδιο στο ίδιο λεωφορείο μερικά χρόνια αργότερα.

Συγνώμη για το βαρύ κλίμα του κειμένου.

Η υπόλοιπη σκέψη είναι δική σας.

xxxx

8 σχόλια:

  1. Τον σεβασμό στον διδάσκει η οικογένειά σου.
    Γι' αυτό ο λαός λέει "το παιδί σου και το σκυλί σου. όπως τα μάθεις.."
    και δεν θα πω τίποτε άλλο γιατί με κάτι τέτοια γίνομαι πραγματικά έξαλλη.
    (Γίναμε ξαφνικά οι έλληνες η αρία φυλή.. ντροπή!)..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο. Η οικογένεια είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο σχολείο. Ας μην αναφερθούμε περαιτέρω, το βράδυ πριν κοιμηθούμε ας κάνουμε μια προσευχή και για όλα αυτά!!

      Διαγραφή
  2. Εγκατασταθηκα στην Ελλαδα εδω και 10 χρονια. Εχω οικογενεια, δυο παιδια, σκυλακι, και ειμαστε πολυ καλα. Καλα ειμαι και στα οικονομικα. Απο την αρχη της ζωης μου στην Ελλαδα προσπαθω να ειμαι σωστη στις υποχρεωσεις μου προς την κοινωνια και το συνανθροπο μου. Παρολο αυτα νιωθω ακομα συχνα πολη ξενη, απρόσκλητη, ανεπιθυμητη. Πολλες φορες θελοντας να συμμετεχω στις διαφορες εκδηλώσεις ακου -για τις ελληνιδες γυναικες, -για τις ελληνιδες μητερες... Ακουγοντας αυτα, νιωθω αποκλεισμο και ετσι σταματαω τον ενθουσιασμο μου. Δεν ξερω, μηπως και εγω φταιω, προσπαθω να καταλαβω, πως μπορω να αλλαξω τα πραγματα προς το καλυτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως απ' τα πιο ωραία σχόλια του Μπαούλου! Είμαι σίγουρη πως αυτό που περιγράφεις το νιώθουν χιλιάδες ακόμη άνθρωποι. Να ξέρεις πως οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να δεχτούν κάποια πράγματα. Ωστόσο αυτό δεν πρέπει να στεκεται εμπόδιο σε σένα, σε αυτά που ονειρεύεσαι να κάνεις. Μία ζωή την έχουμε και οφείλουμε να τη ζήσουμε όπως ονειρευόμαστε. Μη δίνεις σημασία στο τι θα σκεφτούν ή θα πουν οι άλλοι, στάσου στο ύψος σου και διεκδίκεισαι όσα σου αξίζουν. 10 χρόνια σε μία χώρα δεν είναι και λίγα, έχεις κάθε δικαίωμα να συμμετέχεις σε οποιαδήποτε δραστηριότητα θες. Μη φοβάσαι την απόρριψη, πάντα υπάρχουν οι "ρατσιστές" πάντα όμως υπάρχουν και αυτοί που θα σε υποδέχονται με αγάπη. Φέρσου όπως θα ήθελες να σου φερθούν. Αν αγαπάς, η αγάπη θα γυρίσει πίσω σε σένα!!! :)

      Διαγραφή
    2. ......Φέρσου όπως θα ήθελες να σου φερθούν.....- Αυτο προσπαθω να κανω παντα. Με αυτο το κανονα μεγαλωνω και τα παιδια μου. Ξερω πολους καλους ανθρωπους, που φερονται σε μενα με καχυποψία. Εμαθα να τους κατανοω. Και την μεγαλη μου ποια κορη οταν συναντα την ξενοφοβια, εξηγω να μην θυμωνει, να μην αποθηκευει, να φερθει πιο εξυπνα, να μην δινει σημασια, να ειναι σοφη. Ευχαριστω για τα ζεστα σας λογια!!!!!!

      Διαγραφή
    3. Καλά κάνεις, Είσαι μια καλή μητέρα και αυτό έχει σημασία! Ξέρω πολύ καλούς ανθρώπους που είναι κακοί γονείς. Εσύ είσαι τυχερή λοιπόν! Ευχαριστώ για τα σχόλιά σου!!! :)

      Διαγραφή
  3. Όταν ένας λαός δεν έχει Παιδεία, το περιστατικό που αναφέρεις είναι αναμενόμενο με μαθηματική ακρίβεια. Δυστυχώς ξεχάσαμε πολύ γρήγορα πως είμασταν τις περασμένες δεκαετίες (& από ότι φαίνεται κι αυτές που έρχονται) ο κατ' εξοχήν μεταναστευτικός λαός. Βάλε στο όλο μείγμα και την ξενοφοβία που έπληξε τον κόσμο ακριβώς αφότου είχε εδραιωθεί μία σχετικά εύπορη μεσαία τάξη και ξαφνικά από εκεί που κοιμόμασταν με ανοιχτές τις πόρτες βάλαμε όλοι συναγερμούς, και ορίστε το αποτέλεσμα. Ο ρατσισμός, όποιον κι αν έχει αποδέκτη (ακόμα και τους Έλληνες) είναι ένδειξη αντίστροφής προόδου και οδεύουμε άσχημα προς αυτήν την κατεύθυνση. Έλλην εξάλλου είναι αυτός που μετέχει της Ελληνικής Παιδείας κι από αυτήν την άποψη μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι "ξένο". Με δεδομένα τα παραπάνω, επέτρεψε μου να πω επίσης πως το ότι μία εκδήλωση αναφέρεται στην Ελληνίδα μητέρα, όπως είπε η παραπάνω φίλη, δεν είναι και ένδειξη ρατσισμού και θέλω να πιστεύω πως κανείς δεν θα αρνιόταν και την συμμετοχή ανθρώπων που δεν έχουν Ελληνική ιθαγένεια. Την καλησπέρα μου & καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αν δεν προοδεύσει το μυαλό δεν θα προοδεύσει η χώρα. Αυτό το θέμα έχει τεράστιες διαστάσεις, ο καθένας θα μπορούσε να φέρει δέκα αντιρρήσεις, το τελικό αποτέλεσμα είναι πως στην τελική όλοι είμαστε άνθρωποι. Άνθρωποι εύπλαστοι, άνθρωποι που γίναμε διαφορετικοί εξαιτίας πολλών παραγόντων, μα δεν γεννηθήκαμε διαφορετικοί. Μακάρι αυτό που λες για τις κοινωνικές εκδηλώσεις να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δυστυχώς δεν το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία!! Εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!

      Διαγραφή