Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

"Όλα ξεκινούν από μέσα μας" του Μιχάλη Μπούσκου

(Το Μπαούλο συνεχίζει να ανοίγει δικά σας γράμματα! Το post αυτό συνοδεύεται -εκτός των άλλων- και από ιδιαίτερη φροντίδα. Όλα αυτά γιατί προέρχεται από έναν αγαπητό φίλο που ξέρει πώς να στέκεται όρθιος ακόμα κι όταν όλα πέφτουν πάνω στο κεφάλι του!!!

Ο Μιχάλης, λοιπόν, φιλοσοφεί τις ανθρώπινες σχέσεις και απαριθμεί κάποια πράγματα που θα 'πρεπε να κάνουμε όλοι μεταξύ μας για στηρίζουμε τις σχέσεις μας σε γερά θεμέλια!

Μιχάλη, ο "shark" σ' ευχαριστεί πολύ!!)



Όλοι μας νομίζω έχουμε βιώσει στη ζωή μας ευχάριστα ή δυσάρεστα πράγματα , συγκρούσεις  και διλήμματα . Πολλές φορές έτσι όπως έρχονται τα πράγματα λες πως έχεις φθάσει στα όρια σου  . Πολλές φορές όμως τα προσπερνάς και ασυνείδητα . Το θέμα είναι θα πρέπει να γίνεις πιο ανεκτικός , να βελτιώσεις το είναι σου ή να μείνεις στάσιμος , αδρανής και να πάρεις το όλο θέμα χαλαρά ..... Δεν μπορώ  να πω με σιγουριά ποιον τύπο συμπεριφοράς θα πρέπει να έχουμε εμείς οι άνθρωποι  απέναντι σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν (ευχάριστα ή δυσάρεστα) .  Σε όλους μας αρέσει να μας παινεύουν και γενικά να θεωρούμαστε σωστά άτομα με ισορροπημένο χαρακτήρα...Ποιος αντέχει άραγε να είναι στο περιθώριο και να γίνεται αποδέκτης σκληρής κριτικής ! Σε κάθε περίπτωση όλοι μας έχουμε ελαττώματα τα οποία ωστόσο με θέληση επιδέχονται σημαντική βελτίωση. Η παρέα μας , οι φίλοι μας ,  οφείλουν να μας τονίζουν τα λάθη μας και να μας συμπαραστέκονται στις δυσκολίες , ή ακόμα να ασκήσουν και κριτική .Μπορεί κάποια πράγματα να μην μπορείς να τα εκφράσεις εύκολα ειδικά όταν αφορούν ένα οικείο σου πρόσωπο , αλλά συζητώντας σίγουρα τα αποτελέσματα θα είναι θετικά .... Λογικό είναι το άτομο το οποίο δέχεται και επιζητά την κριτική ,  να μην πετάει και από την χαρά του , αλλά τουλάχιστον προσπαθεί και έχει τη διάθεση να γίνει καλύτερος άνθρωπος . Καλύτερος άνθρωπος ,όχι για να εξασφαλίζει τους επαίνους των τριγύρω του αλλά για να νιώθει ο ίδιος ικανοποίηση και  ολοκλήρωση . Η αλήθεια πολλές φορές είναι σκληρή , αλλά πρέπει να είμαστε ειλικρινείς ... Όταν μια σχέση βασίζεται στο ψέμα , την ανοχή ή και χειρότερα την υποκρισία δεν έχει το υπόβαθρο εξέλιξης . Εκτός αυτού , δημιουργείς ενδεχομένως μια ψευδαίσθηση η οποία ομολογουμένως με την πάροδο του χρόνου δεν σε ικανοποιεί .

Γιατί εμείς οι άνθρωποι να υποκρινόμαστε και να μην εκφράζουμε ξεκάθαρα τόσο τα συναισθήματά μας και τις ιδέες μας ; Είναι φόβος ή αδιαφορία ; Με το να κρατάς πράγματα μέσα σου καταρχήν βλάπτεις το ίδιον σου τον εαυτό . Έπειτα , δίνεις παράταση και στον άλλον , ο οποίος δεν έχει καταλάβει τι πραγματικά πιστεύεις και νιώθεις . Είμαι λοιπόν ένα από τα άτομα τα οποία δένονται σχετικά εύκολα με άλλα άτομα . Δεν μπορώ να πω ότι η ειλικρίνεια είναι πανάκεια και λύση για όλα , αλλά τουλάχιστον σε κάνει να νιώθεις καλύτερα τόσο με τον εαυτό σου όσο και με τον συνάνθρωπο σου . Βλέπω πολλά άτομα που ενώ δεν είναι ευχαριστημένα από συγκεκριμένες συμπεριφορές και καταστάσεις , μένουν αδρανή , συμπεριφέρονται ως αν είναι όλα αρμονικά ώσπου και  φθάνουν σε ένα σημείο όπου γίνεται μια έκρηξη άνευ προηγουμένου . Και εκεί είναι που δεν μπορείς να καταλάβεις το γιατί ! Προφανώς γιατί τόσο καιρό ήσουν αιθεροβάμονας  και ανυποψίαστος. Αυτό το γιατί πάντα θα με προβληματίζει . Προσπαθώ σχεδόν πάντα να εντοπίζω τις αιτίες και τους λόγους που οδηγούν σε προβλήματα και δυσαρέσκεια .  Για να τελειώσει κάτι , να προχωρήσεις παρακάτω και να πεις : "πάει τελείωσε , δεν με νοιάζει πια"  , θα πρέπει να το έχεις φθάσει ως το τέρμα , δηλαδή να έχεις εξαντλήσει κάθε τρόπο . Μετανιώνεις για κάτι που δεν κάνεις και όχι για κάτι που θα κάνεις . Από τη στιγμή που κάτι έχει ξεκαθαρίσει , τότε δεν θα έχεις ούτε ενδοιασμούς ούτε αμφιβολίες και προπαντός θα αισθάνεσαι καλά . Το αίσθημα της αμφιβολίας , του ίσως , του εάν , μπορεί να σε καταστρέψει . Εντέλει σημασία έχει να αισθάνεσαι καλά με τις επιλογές και τις πράξεις σου χωρίς να σε βαραίνουν τύψεις και ενοχές .

Από τη ζωή μας περνάνε πολλά άτομα , καθένα από το οποίο έχει και κάτι να μας διδάξει . Οι άνθρωποι ως κοινωνικά όντα , δίνουμε και παίρνουμε πράγματα ο ένας από τον άλλον . Υπήρχαν άτομα από τα οποία περιμέναμε στήριξη , ωραίες εμπειρίες αλλά και άτομα που ποτέ δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι θα μας συμπεριφερθούν έτσι . Πρέπει να περιμένουμε ωστόσο πράγματα από ένα άτομο ;  Το σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν φταίει μόνο ένας . Σημασία έχει να παραδεχόμαστε τα λάθη μας , να μη τα επαναλαμβάνουμε και να έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε . Συγνώμη , μια μεγάλη λέξη , όλοι την λέμε , πόσοι όμως την αισθανόμαστε πραγματικά ;  Ίσως από τότε που βγήκε το συγγνώμη να χάθηκε το φιλότιμο .  Πριν προβούμε σε οποιαδήποτε πράξη ας σκεφθούμε και τις συνέπειες ... Δεν έχει νόημα να πράττουμε κατά το δοκούν , αυθαίρετα και κάθε λίγο και λιγάκι , να ζητάμε μια απλή συγγνώμη και όλα εν τάξει ! Δεν έχουμε όλοι τα ίδια όρια , την ίδια αντοχή ούτε και την ίδια αντίληψη ... Κάποιοι αδιαφορούν ενώ κάποιοι άλλοι πληγώνονται . Τα λόγια όσα χρόνια και να περάσουν παραμένουν στην μνήμη μας . Μπορεί βέβαια οι μετέπειτα πράξεις να δείξουν πως αυτά ειπώθηκαν εν βρασμό ψυχής , αλλά σε κάθε περίπτωση ο άσχημος λόγος πάντα θα μας στοιχειώνει .

Όλα ξεκινούν από μέσα μας , το πως νιώθουμε για τον εαυτό μας , αν τον θωρακίζουμε , αν είμαστε ανοικτοί σε νέες ιδέες , αν θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι κ.ο.κ. Μπορεί να φανεί κυνικό αλλά ότι δίνεις αργά ή γρήγορα θα πάρεις . Ίσως οι σχέσεις μας είναι σχέσεις "ανταλλαγής" ,  φέρομαι όπως μου φέρεσαι . Αυτό έχει μια βάση , δεν μας φέρονται όλοι με τον ίδιο τρόπο  και ούτε και εμείς δεν φερόμαστε σωστά σε όλους . Ούτε βέβαια αξίζει η περιφρόνηση σε όσους είναι πραγματικά δίπλα μας . Από την άλλη , το γεγονός ότι ένα άτομο μας φέρθηκε λάθος , δεν σημαίνει ότι και εμείς θα πρέπει να φερθούμε εξαρχής αναλόγως .  Καλό θα ήταν να κάνουμε μια προσπάθεια , να βγάλουμε τον καλό μας εαυτό και να δούμε αν όντως είναι άξιο λόγου . Το να σταθείς στο ύψος σου , να δείξεις το μεγαλείο σου και να μην κρατήσεις κακία νομίζω ότι είναι η ιδανική περίπτωση . Πόσο μπορείς όμως ;

Μήπως μετά από ένα σημείο θα πρέπει να αδιαφορείς και να μην παίρνεις προσωπικά τα όσα συμβαίνουν ;  Μήπως να το πάρεις στην πλάκα ; Αρχίζω να πιστεύω πως πολλές φορές είναι καλύτερο να αφήσεις ένα άτομο να φύγει σιωπηλά από τη ζωή σου , γιατί έτσι δεν πληγώνεσαι και εσύ τόσο πολύ . Ίσως τελικά να μην άξιζε ...Να μια πρώτη εξήγηση ! Είμαι της άποψης ότι πρέπει να συζητάς το οτιδήποτε σε απασχολεί γιατί έτσι αφενός δίνεις την δυνατότητα να δημιουργήσεις κάτι αληθινό και δυνατό και αφετέρου  αποκτάς επίγνωση των πραγμάτων και της κατάστασης, με ότι και αν συνεπάγεται .... Όσες φορές και αν χρειαστεί οφείλουμε πρώτα σε εμάς να μιλήσουμε . Εκτός και αν φθάσουμε στο σημείο να πούμε : "δεν έχει νόημα" .... Δεν υπάρχει χειρότερο σημείο από αυτό . Εκεί φαίνεται καθαρά το τέλος και η άρνηση  να παλέψεις . Από την στιγμή που και ο άλλος δεν σου δίνει τα περιθώρια , απλά συνεχίζεις , γιατί όσο μένεις τόσο καταρρακώνεις τον εαυτό σου σε κάτι αβέβαιο και ίσως προκαθορισμένο .  Διάβασα κάπου : Την αλήθεια όλοι την ζητούν, λίγοι την εκφράζουν , ελάχιστοι την αποδέχονται .


Μαγκιά είναι να εκτιμήσεις την φιλαλήθεια του άλλου , να καταλάβεις το καλοπροαίρετο της πράξης (εφόσον υπάρχει) και να αποδεχτείς την κατάσταση . Στο χέρι μας είναι να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να μην προξενούμε κακό σε άλλους είτε το αξίζουν είτε όχι . Λίγα είναι τα άτομα που θα σε κάνουν να χαμογελάσεις όταν θα το έχεις ανάγκη . Αυτά τα άτομα θα πρέπει να τα προσέχεις ως κόρη οφθαλμού και ποτέ να μην τα απογοητεύσεις. Τελικά ότι αξίζει μένει , μπορεί να προηγηθούν τριβές , εντάσεις , όμορφες στιγμές αλλά εκ του αποτελέσματος κρίνονται τα πάντα . Κάθε πράγμα έχει γίνει για να εξυπηρετήσει έναν στόχο . Τα άτομα με τα οποία θα θέλεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου , δεν είναι εύκολο να τα αναγνωρίσεις , αλλά θα το καταλάβεις μόνο αν είσαι ανοικτός και σωστός σε όλους .  Τελικά , αυτό έχει σημασία , να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος , να είσαι καλά με το είναι σου , να προοδεύεις και να χαρίζεις αμέτρητα χαμόγελα στα πρόσωπα που σε περιβάλλουν .  Γι αυτό λοιπόν ας  δείξουμε καλή καρδία  και θέληση και ας μην αφήσουμε κανένα να μας κηλιδώσει . Ας είμαστε ο εαυτός μας , ας μην υποκρινόμαστε , να ζούμε την κάθε στιγμή , ας έχουμε πίστη- αισιοδοξία και το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα θα πάνε καλά !

(Like us here!)
post signature

2 σχόλια:

  1. Κάποιες στιγμές της ζωής συνειδητοποιούμε πως δεν είναι τίποτα όπως εμείς τα είχαμε ονειρευτεί και όπως σχεδιάζαμε να είναι...
    Αρκετοί άνθρωποι λειτουργούν ως ένα χαστούκι που θα μας κάνει να δούμε τα πράγματα από την αληθινή και αντικειμενική τους σκοπιά.
    Γι' αυτό να ευχαριστείς όποιους ανθρώπους περνούν μέσα από την ζωή σου γιατί παίρνεις μαθήματα που σου δείχνουν τι πραγματικά είσαι...
    Αν αυτό που είσαι δεν είναι αποδεκτό και οικείο σε μερικούς καλή καρδιά, αν πάλι άνθρωποι που σε γνωρίζουν και ξέρουν τον Μιχάλη όπως αυτός πραγματικά είσαι τότε να χαίρεσαι γιατί η ζωή είναι μαζί σου.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μας, ο καθένας έχει κάτι να μας διδάξει, όπως πιστεύεις κι εσύ και ο Μιχάλης!!!

      Διαγραφή