Μικρή σημασία ο προορισμός, μεγάλη οι φίλοι!!!

Άργησα. Το ξέρω.

Να με συγχωράτε.

...Αλλά είχα μια extreme εβδομάδα.

Μια βδομάδα χαράς.

Ή αλλιώς μια βδομάδα γέλιου.

Ή αλλιώς μια όμορφη ανάμνηση.

Ή αλλιώς μια τρελή εμπειρία.

Ή αλλιώς ηρεμία.

Ή αλλιώς...

... να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις ΑΥΤΟ!!

Ή αλλιώς Κρήτη!!!

Δεν ξέρω ακριβώς από πού ακριβώς να ξεκινήσω.

Θα ξεκινήσω μάλλον απ' το πόσο φοβερό είναι να (ξανα)βρίσκεσαι με τους πιο αγαπημένους σου φίλους!

Φίλοι που είναι μακριά...

(επί τη ευκαιρία, γιατί δεν ακούτε κι αυτό παράλληλα;!)

Φίλοι που αγαπάς και που δεν έχεις την παραμικρή ιδέα του πόσο σου έλειψαν!!

Φίλοι που σου ανοίγουν το σπίτι τους και που είναι εκεί να σε ακούσουν, να σε κάνουν να σκάσεις στα γέλια και να ξεχαστείς απ' τα καθημερινά προβλήματά σου!

Φίλοι λοιπόν που με έκαναν να πω "Να! Γι' αυτό έχει κανείς φίλους..", φίλοι που μου χάρισαν μια εμπειρία ακόμη!!

Κάνοντας λοιπόν τον απολογισμό... τι να θυμηθώ!

Εγώ. Στο λιμάνι του Πειραιά. Οργισμένη βροχή. Και το άγχος μήπως και δεν επιβιβαστώ. Το άγχος. Το πλοίο. Κι εγώ. Αντιμέτωποι. Και κάτι που θα έκανα για 1η φορά μόνη μου. 9 ώρες. Και μια κουβέρτα. Κοιμάμαι.

....

Και ξυπνάω το πρωί. Στο νησί. Πότε φτάσαμε; Είχα τόσα πράγματα να κάνω στο ταξίδι. Οκ. Να βρω τη βαλίτσα μου. Να κατέβω. Να πάρω το ΚΤΕΛ. Από πού να πάρω το ΚΤΕΛ;! Α,ναι. Αυτό πρέπει να είναι. Ξεκινάμε. Αυτό ήταν, λοιπόν.

Και μετά ήταν όλοι αυτοί...

Η Ελένη. Ο Σπύρος. Η Δανάη. Η χαρά τους. Η ανυπομονησία τους. Το γέλιο τους.

Τι άλλο να πω; Πού πήγαμε και τι κάναμε; Τι σημασία έχει; Σημασία έχει με ποιους είσαι. Αλλά για την ιστορία... Πήγα στην παλιά πόλη στο Ρέθυμνο.. (Θεέ μου, είναι ακόμα τόσο όμορφο!!! Και Θεέ μου, τι περπάτημα κι αυτό!!) Γύρισα και όλη την αγορά του Ηρακλείου.. Πήγα και στο Κούλε.. (τι δέος κι αυτό!!) Και επιτραπέζια παίξαμε και σπίτι κάτσαμε και βάλαμε τέρμα στο CD player (!) "Κραυγή" και "Προφητείες" από Βίσση και Βανδή και θυμηθήκαμε τα παλιά και τραγουδήσαμε...

Και γενικά όλα τα κάναμε!!

Και γενικά έφυγα με παραφουσκωμένες βαλίτσες... όχι με τα άπλυτα ρούχα... όχι με τα δώρα και τα ενθύμια... αλλά με πολλή αγάπη και δυνατή φιλία!!

Και μια ανήμερη επιθυμία να πω... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ!!! ♥

Μια τρελή ενηλικίωση λοιπόν!

Και ξανά στο λιμάνι του Πειραιά. Και μια τρελή να ρωτά 7 παρά το πρωί που είναι ο σταθμός του τρένου. Και πάλι τρέξιμο. Το άγχος της Αθήνας!

Αχ!!

Αγρίεψε κι ο καιρός μια μέρα...

Σήκωσε και κάτι κυματάρες...

Κι εδώ ένας κάκτος πάνω σε μια στέγη... (μωρέ αν έχει θέληση η φύση...)

Καλώς σας βρήκαμε!!!

Κι ο Άγιος Τίτος!

Το επιβλητικό Ενετικό φρούριο...

Χειμωνιάτικη θάλασσα..

Και η χριστουγεννιάτικη πινελιά!!!

Για χυμό ανανά...

Και ναι, φαίνεται ότι ήταν τέλειος!!

Ένας φίλος/σκύλος σε μια κάπως ανορθόδοξη θέση..που μας έκανε παρέα!!

Και λίγη θέα από ψηλά.....

xxx