Καλύτερος άνθρωπος από χθες.

Είχα αυτή τη συζήτηση με δυο φίλους μου νωρίτερα και θεώρησα ότι έπρεπε να το σκεφτώ λίγο ακόμα.

Συμφωνούσαμε στο ότι ο καθένας θα πρέπει να εξελίσσεται, θα πρέπει να θέλει να γίνεται διαρκώς καλύτερος.

source

Και όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Και τα αρνητικά σχόλια και οι κατηγορίες και οι μομφές όμως όλα θα πρέπει να έχουν ένα κοινό τέλος: τη βελτίωση σου. Ο καθένας μας θα ακούσει από άλλους για τα ελαττώματά του αλλά αντί να θυμώσει και να προσβληθεί καλύτερα δεν είναι να τα επεξεργαστεί και να τα αλλάξει αν γίνεται;

Συζητούσαμε από την άλλη ότι δεν είναι σωστό να προσπαθείς να αλλάξεις κάποιον. Βεβαίως. Ο καθένας είναι αρμόδιος για τον εαυτό του. Ο καθένας πρέπει να θέλει να αλλάξει, εμείς οι υπόλοιποι δεν είμαστε ούτε κριτές ούτε στυλίστες της προσωπικότητας του.

Άρα λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει. Όχι, όχι, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Είναι όμορφο να αναζητάς την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Είναι δικό σου χρέος αυτό, προσωπικό. Δεν σε υποχρεώνει κανείς. Όμως σε βοηθάει να τα έχεις καλά μέσα σου, να ξυπνάς και να νιώθεις εντάξει, να πέφτεις για ύπνο και να νιώθεις ελαφρύς, να μιλάς με τους ανθρώπους και να νιώθεις αξιοπρεπής.

Ειδικά αυτό το τελευταίο το θίξαμε αρκετά. Μεγάλο πράγμα η αξιοπρέπεια. Τι κρίμα που κάποιοι δεν μπορούν να δουν πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τον εαυτό μας, τη ζωή μας.

Όπως και να ΄χει, σε κάθε ευκαιρία να προσπαθείτε να τελειοποιηθείτε. Και να μην συμβιβάζεστε με τίποτα κατώτερο του τέλειου. Στην τελική, όταν έχεις δουλέψει τόσο με τον εαυτό σου γιατί να συμβιβαστείς με κάτι μέτριο; 

Οι στόχοι πρέπει να είναι μεγάλοι, το ίδιο και το θάρρος μας!

Αυτά! :)