Όλοι έχουν να μας δώσουν κάτι.

Τα πράγματα είναι πολύ αισιόδοξα τον τελευταίο καιρό. Ή εγώ είμαι πολύ αισιόδοξη. Γιατί γενικά πιστεύω πως ό,τι νιώθεις διοχετεύεται στον κόσμο.

Και αν εσύ τα βλέπεις όλα υπέροχα, όλα θα είναι υπέροχα. Κι αν εσύ σηκώνεσαι απ' το κρεβάτι και έτσι, χωρίς λόγο, σκας κι ένα χαμόγελο, τότε θα έχεις πολλούς άλλους λόγους να χαμογελάσεις μέσα στη μέρα. Κι ακόμα κι αν δεν έχεις, η διάθεσή σου θα είναι πολύ καλή για να στη χαλάσει κάποιος τόσο έυκολα.

Ξέρω πως μπορεί να ακούγεται χαζό αυτό που λέω αλλά εμένα με βοηθάει να το σκέφτομαι. Όλοι μας έχουμε τις δύσκολες μέρες μας οπότε γιατί να μην απολαμβάνουμε τις όμορφες;

Είναι ωραίο να σκέφτεσαι ότι εσύ ίσως και να μπορείς τελικά να συμβάλεις στην ευτυχία σου. Να αποφασίζεις μόνος σου ότι σήμερα θα έχεις μια καλή μέρα.

Σ' αυτό που ήθελα, όμως, να επικεντρωθώ βασικά είναι το πόσο τέλειο είναι να βρίσκεις κίνητρα για τον εαυτό σου. Μέσα από τους άλλους. Χωρίς να περιμένεις να έρθουν και να σου πουν "να ένα κίνητρο!".

Είναι πραγματικά μαγική η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι "ωχ! αυτός μόλις με παρεκίνησε να κάνω αυτό, άθελά του" και ξαφνικά γεμίζεις τόση ευγνωμοσύνη.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν να μας πουν κάτι, να μας δώσουν κάτι και να μας πάρουν κάτι αντίστοιχα. Δεν ζούμε τυχαία στον κόσμο. Η τοποθέτησή μας, δηλαδή, μπορεί να είναι τυχαία μέσα στον απέραντο κόσμο, όμως εδώ που είμαστε, εδώ που βρεθήκαμε έχουμε όλοι μία θέση συγκεκριμένη, μία θέση που αν δεν την είχαμε, πιθανόν τίποτα να μην ήταν ίδιο στον κόσμο.

Γι' αυτό αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας, γιατί μας μαθαίνουν κάτι για τους εαυτούς μας. Γι' αυτό έχουμε ανάγκη τους γύρω μας, για να εξελισσόμαστε.

Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι σιωπηλά, χωρίς να το ξέρουν, σας έδωσαν την ώθηση να κάνετε αυτό που κάνετε, να γίνετε αυτό που είστε,  και σιωπηλά, χωρίς να το ξέρουν, πείτε τους ένα ευχαριστώ!

:)