Κάτι να θυμάμαι κάθε τέλος του μήνα..

Θα ήθελα να μιλήσω για τους ανθρώπους που αλλάζουν. (Βασικά, πάντα θέλω να μιλάω γι' αυτό το θέμα, θεωρώ..)

Όμως, ο μήνας φτάνει στο τέλος του και, όπως αποφάσισα τη νέα χρονιά να κάνω (τα new year's resolutions που λέμε), θα πρέπει να κάνω τον απολογισμό του μήνα!

Ιανουάριος. Και τελειώνει. Δεν ξέρω για σας, εμένα μου φάνηκε αρκετά.. πολύς! Χαίρομαι, βέβαια, γιατί ήταν ένας μήνας γεμάτος και απολαυστικός!

Ο πρώτος μήνας για το 2013 ολοκληρώνεται, λοιπόν. Αρκετά καλά ξεκίνησε το '13, αρκετά αισιόδοξο. Συνέβησαν ωραία πράγματα και λίγα άσχημα. Αλλά θα 'χω πράγματα να θυμάμαι.

Μια όμορφη πρωτοχρονιά, ένα νέο, μικρό μέλος στην οικογένεια, μερικά ξεκαθαρίσματα, χιόνι, ένα πανέμορφο ταξίδι με έναν πανέμορφο άνθρωπο σε μια πανέμορφη πόλη, μερικές ριζικές αποφάσεις, μια μικρή νίκη σε έναν μικρό διαγωνισμό, μερικοί τσακωμοί, μερικές απογοητεύσεις, πολλές απεργίες, μια καλή αρχή στην εξεταστική, μια γιορτή τόσο καλά κρυμμένη στο εορτολόγιο που ακόμα και οι πιο σημαντικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να θυμηθούν...

Και κάπως έτσι τελειώνει ο Γενάρης μου. Όμορφος και κάπως μελαγχολικός. Πάντως χαίρομαι που τον έζησα. Και στόχος μου είναι κάθε μήνας που περνάει να μου αφήνει και κάτι να θυμάμαι... 

... εξάλλου γιατί άλλο ζούμε αν όχι για τις αναμνήσεις μας;

(και να και ένα παλιότερο post σχετικά με αυτές!)

Στόχος μου, λοιπόν, να ζω κάθε στιγμή με όλο τον εαυτό μου και κάθε τέλος του μήνα να ανακαλώ στο μυαλό μου όλες τις μικρές/μεγάλες, υπέροχες/λυπηρές στιγμές..

Γιατί έτσι βοηθάω τη μνήμη μου να κρατά τα σημαντικά. Αυτά που με έκαναν χαρούμενη και αυτά που με έκαναν δυστυχισμένη. Αυτά που αξίζουν να υπάρχουν στη ζωή μου και αυτά που πρέπει να τα αλλάξω. Ναι, έτσι θα θυμάμαι καλύτερα.. Γιατί δεν φημίζομαι καθόλου για την καλή μου μνήμη, πρέπει να ξέρετε...

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως το κύριο θέμα του post αυτού δεν ήταν να σας ενημερώσω πλήρως για το πώς πέρασε ο Γενάρης μου. Αντιθέτως, ήθελα απλώς να σας τονίσω πόσο σημαντικό είναι να ζει κανείς την κάθε στιγμή του στο φουλ. Γιατί όπως μαρτυράει και η ίδια η λέξη, η "στιγμή" είναι κάτι στιγμιαίο, κάτι που ήρθε -ναι, ήρθε και μάλιστα το ζεις τώρα αμέσως- και δεν θα ξανάρθει. Και όλες αυτές οι στιγμές σου μαζί, κάνουν τον Γενάρη σου φυσικά, μα πιο πολύ κάνουν αυτό που είσαι. Και αυτό που είσαι, αυτό που ήσουν τον Γενάρη, αξίζει να το κρατήσεις και να το θυμάσαι.

Ένα ημερολόγιο λοιπόν δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα. Και ποτέ κανείς δεν είναι αρκετά μεγάλος για να γράψει ημερολόγιο. Το να γράφεις ημερολόγιο έχει κάτι το απελευθερωτικό μέσα του.

Αν δεν είσαι τύπος του ημερολογίου, γράψε απλά μια λίστα. Γράψε ένα τραγούδι. Γύρισε ένα βίντεο. Αποθήκευσε σημείωση στο κινητό.

Στο τέλος του χρόνου, θα τα κοιτάς και θα τα θυμάσαι. Και θα ξέρεις πως δεν ήταν μια χαμένη χρονιά. Πολύ νωρίς βέβαια για να τα συζητάμε αυτά.

Αυτά από μένα και απ' τον Γενάρη μου. Ξέρω έχουν μείνει κανα δυο μέρες ακόμα και πολλά μπορούν να συμβούν σε δύο μόνο μέρες, αλλά δε βαριέσαι.. Ό,τι συμβεί, θα βάλω αστερίσκο και θα το συμπληρώσω πιο κάτω...  ;)

Ενεργοποιήστε όλες σας τις αισθήσεις... και καλή συνέχεια!!!!! ♥

xxx