"Γιατί;" από τη Verita

 (Είναι πολύ όμορφο να λαμβάνω κείμενα για δημοσίευση και πολύ περισσότερο κείμενα με τα οποία μπορώ να ταυτιστώ ως ένα βαθμό. Στο κείμενό της, λοιπόν, η Verita διατυπώνει ένα ερώτημα αναπάντητο, ένα ρητορικό "γιατί;" για να προβληματιστούμε περισσότερο, παρά για να πάρει απάντηση. Εγώ θα πω πως το ακατανόητο κάποιων ανθρώπινων πράξεων μάλλον θα υπάρχει πάντα γιατί ο άνθρωπος είναι περίπλοκο πλάσμα με περίεργα κίνητρα κάποιες φορές. Κι ας μιλάμε για κάτι τόσο απλό, όπως είναι η ήρεμη, ειρηνική ζωή...)

Γιατί;

Μόνο αυτό το ερώτημα μου έρχεται στο μυαλό. Τόσους αιώνες δεν θα μπορέσει να βρεθεί ο λόγος. Αυτό σκέφτομαι αν καμία φορά δω ταινία με πολεμικό χαρακτήρα. Γιατί τότε βλέπουμε τα πράγματα όπως γίνονται. Στα βιβλία διαβάζουμε για την μάχη στα Λεύκτρα, στο Ματζικέρτ, το Εσκί Σεχίρ, τον Γράμμο. Το ένα στρατόπεδο κέρδισε, το άλλο έχασε.  Τόσο απλά. Ένας λαός πανηγυρίζει, ένας άλλος βυθίζεται. Όμως δεν σκεφτόμαστε την απώλεια. Όλες οι μάχες, εκ καταβολής κόσμου, είχαν ανθρώπινες απώλειες. Μερικοί στρατηγοί γίνονται γνωστοί και δοξάζονται, χιλιάδες όμως νέοι είναι στην αφάνεια. Δεν έχει σημασία το στρατόπεδο. Σημασία έχει ότι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν  μια φυσιολογική, ωραία ζωή, να συνεισφέρουν πολιτιστικά ή πνευματικά, χάνονται, έτσι, γιατί το προστάζει το συμφέρον. Βέβαια σε πολλές περιπτώσεις έγινε «υπέρ πίστεως και πατρίδος» όπου ήταν κάτι παραπάνω από υποχρέωση να διαπράξουν την αυτοθυσία για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Τότε λοιπόν θα πρέπει ν αναρωτηθούμε γιατί γίνονται οι πόλεμοι. Μα φυσικά για το συμφέρον και την εξουσία. «Να σκοτώνονται οι  λαοί για τ’ αφέντη το φαί» όπως λέει και ο Βάρναλης. Συμφέρον, χρήμα, εξουσία, όλα όσα διαστρεβλώνουν τον κόσμο μας. Γιατί άραγε να κυβερνόμαστε από αυτά; Αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν θα λυθεί ποτέ.

…Στα σχολεία μας μαθαίνουν για την έκβαση και τα αποτελέσματα τόσων πολέμων, ξεχνούν όμως να μας μάθουν τους τρόπους αποφυγής τους…