Αυτός ο τίτλος ίσως είναι λίγο παράξενος για το κείμενο που ακολουθεί, όμως η αλήθεια είναι ότι κάπως έτσι γίνονται οι συνειρμοί και κάπως έτσι "εμπνέομαι" κι εγώ. Και φυσικά είναι ειρωνικός.
Όλα αυτά ξεκινούν από τη στιγμή που σπάει η οθόνη του κινητού μου και αποφασίζω να πάω να την φτιάξω. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν κανέναν. Το μόνο που θα πω είναι ότι για να φτιαχτεί η οθόνη χρησιμοποιήθηκε μια τέχνικη (και το γνώριζα) που λίγο ή πολύ καθιστά την μπροστινή κάμερα πολύ θολή για να βγάλει φωτογραφίες (και δεν το γνώριζα). Επίσης, την ίδια μέρα που το πήρα πίσω, μου εμφάνισε το ίδιο πρόβλημα (στο λογισμικό ίσως;) για το οποίο το είχα πάει για φτιάξιμο (!).
Τελοσπάντων, είναι μεγάλη ιστορία και δεν θέλω να μείνω σ' αυτό. Εξάλλου είναι και μια πικρή ιστορία.
Όμως με πείραξε πάρα πολύ όλο αυτό, με ενόχλησε ο αντιεπαγγελματισμός και η αναξιοπιστία. Με πείραξε ο χρόνος που έχασα, τα δρομολόγια, τα χρήματα, η αγωνία που είχα. Αλήθεια, με έκανε να εκνευριστώ με τους ανθρώπους. Γιατί τα μηχανήματα δεν φταίνε σε τίποτα.
Θύμωσα πάρα πολύ με τη διαπίστωση ότι όλα περιβάλλονται μόνο από το συμφέρον και το κέρδος. Που η μόνη αξία που έχουν τα πάντα είναι σε λεφτά. Και όλοι κάνουμε ό,τι μπορούμε για λεφτά, για περισσότερα λεφτά, για πολλά λεφτά. Αλλά αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι όλοι κυνηγούν τα εύκολα λεφτά. Αυτά που έρχονται χωρίς κόπο, αν ξέρεις τον τρόπο.
Κέρδος δηλαδή, ακόμα κι αν χρειαστεί να κοροΐδέψουμε, να εξαπατήσουμε, να κάνουμε τις πάπιες, να ρίξουμε τον άλλον για να ανέβουμε εμείς. Και αναρωτιέμαι ποιο πραγματικά είναι το κέρδος στο τέλος. Τα λεφτά; Αυτά που σου ανήκουν πολύ λιγότερο απ' ότι σου ανήκει ο ηθικός εαυτός σου, η γη στην οποία κοιμάσαι και οι άνθρωποι που σε έχουν ανάγκη; Να τα βράσω!
Αυτό που με εξοργίζει όμως δεν είναι αυτό, γιατί έχω αποδεχτεί ότι όλος ο κόσμος λειτουργεί έτσι. Ξέρω ότι θα πληρώσω κάτι τρεις και τέσσερις και πέντε και εκατό φορές πιο ακριβά απ' ότι κοστίζει να φτιαχτεί απλά και μόνο επειδή κάποιος ξέρει να το φτιάξει, ενώ εγώ όχι.
ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΕΙ. Κι αν δεν ξέρει, ας το πει. Είναι πολύ πιο ειλικρινές και πιο έντιμο και το σέβομαι απόλυτα. Είναι μεγάλο πράγμα η ειλικρίνεια αν είσαι επαγγελματίας. (Ακόμα κι αν δεν είσαι.)
Και γενικά έχουμε βαρεθεί τους ανθρώπους που παριστάνουν τους ειδήμονες ενώ στην ουσία δεν ξέρουν τίποτα. Ψαχτείτε παιδιά. Και ψάξτε. Όταν λέτε ότι γνωρίζετε κάτι, να το γνωρίζετε καλά. Και αναρωτηθείτε λίγο περί ηθικής και αξιοπρέπειας.
Δεν είναι δυνατόν για να κάνεις μια δουλειά να πρέπει να σου βγει το λάδι, να πρέπει τσαντιστείς, να πρέπει να τρέξεις εκατό φορές σε εκατό μέρη, να πρέπει να πληρώσεις ένα σωρό λεφτά και στο τέλος να μην έχει γίνει κι η δουλειά σου!
Έχω απογοητευτεί. Με απογοητεύει πάρα πολύ το γεγονός ότι πρέπει να είσαι σκύλα για να επιβιώσεις σ' αυτόν τον κόσμο. Το ότι πρέπει να διεκδικείς και να απαιτείς τα αυτονόητα. Να σε σέβονται, δηλαδή. Με ενοχλεί πάρα πολύ. Γιατί δεν υπάρχουν δεδομένα πλέον. Δεν θεωρείται δεδομένο ότι θα πας στον μάστορα κάτι και αυτός θα στο φτιάξει. Όοοχι, ίσως στο φτιάξει, ίσως στο χαλάσει χειρότερα, ίσως το αφήσει κι έτσι και σου πει ότι το έφτιαξε. Και αυτό συμβαίνει με τα πάντα, όχι μόνο με τους τεχνικούς ηλεκτρονικών. Πρέπει να ξέρεις να ρισκάρεις και... ίσως είσαι εσύ ο τυχερός!
Μετά μιλάμε για αλλαγή. Σοβαρευτείτε παιδιά. Η αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ όσο παραμένουμε τέτοιοι. Εγωιστές και απατεωνίσκοι. Σκατά στα μούτρα μας!
Αυτά. Δεν μπορώ να αποφασίσω αν γράφοντας ξεθύμανα ή θύμωσα περισσότερο. Πάντως το ότι δεν μπορώ να βγάζω selfies από δω και στο εξής δεν θα με εμποδίσει από το να κοιτάω τον εαυτό μου κατάματα και να του απαιτώ να συμπεριφέρεται στους άλλους όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Με ειλικρίνεια, εντιμότητα, αξιοπιστία και επαγγελματισμό.
(Θα κλείσω με αυτό γιατί λέει αυτά τα ωραία: the lies they will hurt you, hold on/ human kindness desert you, hond on/ let's start a revolution, how beautiful it is ♫)
Όλα αυτά ξεκινούν από τη στιγμή που σπάει η οθόνη του κινητού μου και αποφασίζω να πάω να την φτιάξω. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν κανέναν. Το μόνο που θα πω είναι ότι για να φτιαχτεί η οθόνη χρησιμοποιήθηκε μια τέχνικη (και το γνώριζα) που λίγο ή πολύ καθιστά την μπροστινή κάμερα πολύ θολή για να βγάλει φωτογραφίες (και δεν το γνώριζα). Επίσης, την ίδια μέρα που το πήρα πίσω, μου εμφάνισε το ίδιο πρόβλημα (στο λογισμικό ίσως;) για το οποίο το είχα πάει για φτιάξιμο (!).
 |
| source |
Τελοσπάντων, είναι μεγάλη ιστορία και δεν θέλω να μείνω σ' αυτό. Εξάλλου είναι και μια πικρή ιστορία.
Όμως με πείραξε πάρα πολύ όλο αυτό, με ενόχλησε ο αντιεπαγγελματισμός και η αναξιοπιστία. Με πείραξε ο χρόνος που έχασα, τα δρομολόγια, τα χρήματα, η αγωνία που είχα. Αλήθεια, με έκανε να εκνευριστώ με τους ανθρώπους. Γιατί τα μηχανήματα δεν φταίνε σε τίποτα.
Θύμωσα πάρα πολύ με τη διαπίστωση ότι όλα περιβάλλονται μόνο από το συμφέρον και το κέρδος. Που η μόνη αξία που έχουν τα πάντα είναι σε λεφτά. Και όλοι κάνουμε ό,τι μπορούμε για λεφτά, για περισσότερα λεφτά, για πολλά λεφτά. Αλλά αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι όλοι κυνηγούν τα εύκολα λεφτά. Αυτά που έρχονται χωρίς κόπο, αν ξέρεις τον τρόπο.
Κέρδος δηλαδή, ακόμα κι αν χρειαστεί να κοροΐδέψουμε, να εξαπατήσουμε, να κάνουμε τις πάπιες, να ρίξουμε τον άλλον για να ανέβουμε εμείς. Και αναρωτιέμαι ποιο πραγματικά είναι το κέρδος στο τέλος. Τα λεφτά; Αυτά που σου ανήκουν πολύ λιγότερο απ' ότι σου ανήκει ο ηθικός εαυτός σου, η γη στην οποία κοιμάσαι και οι άνθρωποι που σε έχουν ανάγκη; Να τα βράσω!
 |
| source |
Αυτό που με εξοργίζει όμως δεν είναι αυτό, γιατί έχω αποδεχτεί ότι όλος ο κόσμος λειτουργεί έτσι. Ξέρω ότι θα πληρώσω κάτι τρεις και τέσσερις και πέντε και εκατό φορές πιο ακριβά απ' ότι κοστίζει να φτιαχτεί απλά και μόνο επειδή κάποιος ξέρει να το φτιάξει, ενώ εγώ όχι.
ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΤΙΑΞΕΙ. Κι αν δεν ξέρει, ας το πει. Είναι πολύ πιο ειλικρινές και πιο έντιμο και το σέβομαι απόλυτα. Είναι μεγάλο πράγμα η ειλικρίνεια αν είσαι επαγγελματίας. (Ακόμα κι αν δεν είσαι.)
Και γενικά έχουμε βαρεθεί τους ανθρώπους που παριστάνουν τους ειδήμονες ενώ στην ουσία δεν ξέρουν τίποτα. Ψαχτείτε παιδιά. Και ψάξτε. Όταν λέτε ότι γνωρίζετε κάτι, να το γνωρίζετε καλά. Και αναρωτηθείτε λίγο περί ηθικής και αξιοπρέπειας.
Δεν είναι δυνατόν για να κάνεις μια δουλειά να πρέπει να σου βγει το λάδι, να πρέπει τσαντιστείς, να πρέπει να τρέξεις εκατό φορές σε εκατό μέρη, να πρέπει να πληρώσεις ένα σωρό λεφτά και στο τέλος να μην έχει γίνει κι η δουλειά σου!
Έχω απογοητευτεί. Με απογοητεύει πάρα πολύ το γεγονός ότι πρέπει να είσαι σκύλα για να επιβιώσεις σ' αυτόν τον κόσμο. Το ότι πρέπει να διεκδικείς και να απαιτείς τα αυτονόητα. Να σε σέβονται, δηλαδή. Με ενοχλεί πάρα πολύ. Γιατί δεν υπάρχουν δεδομένα πλέον. Δεν θεωρείται δεδομένο ότι θα πας στον μάστορα κάτι και αυτός θα στο φτιάξει. Όοοχι, ίσως στο φτιάξει, ίσως στο χαλάσει χειρότερα, ίσως το αφήσει κι έτσι και σου πει ότι το έφτιαξε. Και αυτό συμβαίνει με τα πάντα, όχι μόνο με τους τεχνικούς ηλεκτρονικών. Πρέπει να ξέρεις να ρισκάρεις και... ίσως είσαι εσύ ο τυχερός!
 |
| source |
Μετά μιλάμε για αλλαγή. Σοβαρευτείτε παιδιά. Η αλλαγή δεν θα έρθει ποτέ όσο παραμένουμε τέτοιοι. Εγωιστές και απατεωνίσκοι. Σκατά στα μούτρα μας!
Αυτά. Δεν μπορώ να αποφασίσω αν γράφοντας ξεθύμανα ή θύμωσα περισσότερο. Πάντως το ότι δεν μπορώ να βγάζω selfies από δω και στο εξής δεν θα με εμποδίσει από το να κοιτάω τον εαυτό μου κατάματα και να του απαιτώ να συμπεριφέρεται στους άλλους όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Με ειλικρίνεια, εντιμότητα, αξιοπιστία και επαγγελματισμό.
(Θα κλείσω με αυτό γιατί λέει αυτά τα ωραία: the lies they will hurt you, hold on/ human kindness desert you, hond on/ let's start a revolution, how beautiful it is ♫)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου