Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Η ζωή δεν ξέρει πόσο οδυνηρό είναι το να πρέπει να επιλέξεις.

Το post αυτό το γράφω με ανάμικτα συναισθήματα. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη αλλά είναι πολύ δύσκολο.

Η ζωή είναι ένα παιχνίδι. Σκοπός να βγεις νικητής, να μαζέψεις τους περισσότερους βαθμούς, να έχεις το υψηλότερο σκορ ευτυχίας.

Έχεις μαζί σου εφόδια, όπλα, δηλητήρια, extra ζωές, συμπαίκτες, εχθρούς κι όλα αυτά πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις σωστά για να επιβιώσεις. Κάποιες φορές θα κάνεις και λάθος επιλογές, κάποιες φορές τις σωστές. Κάποιες φορές βρίσκεσαι σε ένα κομβικό σημείο και σκέφτεσαι "προς τα πού να σκάψω το τούνελ μου;".




Κάποιες φορές βρίσκεσαι σε απόγνωση. Ξέρεις κατά βάθος τι πρέπει να κάνεις αλλά διστάζεις να πάρεις αυτή τη δύσκολη απόφαση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα γιατί τους κανόνες και τις πίστες δεν τις έφτιαξες εσύ.

Όμως η ζωή δεν είναι τόσο απλή. Δεν είναι ένα απλό παιχνίδι που τελειώνει και το ξαναρχίζεις, που σε νευριάζει και το παρατάς στη μέση. Η ζωή είναι το τώρα, είναι αυτό που συμβαίνει γύρω μας, είναι σκληρή και άδικη, μας ζητά να πάρουμε αποφάσεις γρήγορα γιατί μετά είναι ίσως αργά.

Η ζωή δεν μας ζητά να επιλέξουμε συμπαίκτες, ή μάλλον όχι, μας ζητά να διαλέξουμε συμπαίκτες κι αυτό είναι το πιο άσχημο. Η ζωή δεν μπορεί να ξέρει πόσο οδυνηρό είναι κάποιες φορές το να πρέπει να επιλέξεις, δεν ξέρει πόσο δύσκολο μπορεί να είναι το να αγαπάς, δεν ξέρει πόσο δενόμαστε με τους άλλους.

Αναρωτιέμαι αν αξίζει αυτός ο πόνος. Πιστεύω πως αξίζει, όλα πρέπει να έχουν και την καλή τους πλευρά. Μακάρι να μπορούσα να εξηγήσω σε κάποιους καλύτερα τους κανόνες του παιχνιδιού μου.

Τελειώνοντας αυτό το post θέλω απλώς να πιστεύω πως τα συναισθήματα θα παραμείνουν αληθινά. Θέλω να πιστεύω πως όλα είχαν τη θέση τους στο παιχνίδι, όλα είχαν την αξία τους και όλα έγιναν με αλήθεια. Στη ζωή δεν ερχόμαστε για να μισήσουμε, για να αγαπήσουμε ερχόμαστε. Και θέλω να πιστεύω πως η αληθινή αγάπη δεν χάνεται, δεν αναλώνεται μέσα στους κανόνες, δεν τσαλακώνεται από τις συνθήκες.

Πάντως εγώ όσους ανθρώπους αγάπησα τους αγάπησα έντονα. Και για κανέναν η αγάπη μου δεν αλλοιώθηκε ποτέ, ό,τι κι αν συνέβη.

Αυτά! Ας συνεχίσουμε...


2 σχόλια:

  1. Μπορεί να το λες σκονισμένο το μπαούλο σου αλλά βγαίνει πολύ φως από μέσα!καλώς σε βρήκα.και ναί,τα συναισθήματα πάντα αληθινά είναι,γιατί βγαίνουν απ'την ψυχή..θα χαρώ να τα λέμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσήρθες στην παρέα μας! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου, θα χαρώ να τα λέμε κι εγώ φυσικά!!!!!!!!!

      Διαγραφή